Hayat bazen gecenin bir vakti öyle can sıkıcı olabiliyor ki, sanarsınız sadece can sıkıcılık için oluşturulmuş bu hayat denen olay. Çevrenize bakıyorsunuz anlamlı olan tek şey anlamsızlık. Sürekli bir arayış, sürekli bir can sıkıntısı. Tam her şey güzel, her şey yolunda derken bir bakıyorsun pat! Bir şekilde bir şeyler patlak veriyor. Ama bir de şöyle düşünmek icap ediyor. Hani insanlar sürekli bir arayış falan diyorlar ya. Ben bazen canım çok sıkıldığı zaman arayış içine giriyorum. Hacı diyorum kendi kendime, neden bu kadar sıkılıyor canın. Yapsana bir şeyler, kitap oku, git dolaş; ne bileyim hani boş durma. Allah boş duranı sevmez falan diyorum. Sonra uyuyorum geçiyor. Gecenin bu vaktinte bir şeyler yazmak istedim. Hani ben uyumadım bilin istedim. Kendinize iyi davranın çünkü hayat her şeye ve herkese inat güzel demek istedim. Canınız sıkılınca bunu büyütmek yerine sadece akışına bırakın demek istedim. Ben ne bileyim ya, sadece uykum yoktu yazmak istedim. Olayın hepsi bundan ibaret. Sağlıcakla.
Bir önceki yazımız olan Sınavlaşan hayat başlıklı makalemizde hayat, Sezai acima ve sezaiacima hakkında bilgiler verilmektedir.
gün içinde yaşadığımız tüm sıkıntılar gece içimize doğuyor yeniden ve uyumak çok zor hal alıyor. üstesinden gerçekten zor geliniyor